Zbiór najważniejszych cytatów z twórczości Juliusza Słowackiego:
W ciemnościach stoi postać matczyna, niby idąca ku tęczowej bramie. Jej odwrócona twarz patrzy przez ramię, a w oczach widać, że patrzy na syna. |
O Polsko! Póki ty duszę anielską Będziesz więziła w czerepie rubasznym Póty kat będzie rąbał twoje cielsko Póty nie będzie twój miecz zemsty straszny. |
Polsko! lecz ciebie błyskotkami łudzą; Pawiem narodów byłaś i papugą. |
Pomnąc, że i w ostatecznym Razie odwaga pomoże, Idźcie i z losem koniecznym Sercami nie bądźcie w sporze. |
Żebym był jak pielgrzym, co się w drodze trudzi Przy blaskach gromu. |
Choćby ta ziemia gnać miała Za mną szczękami kajdanów Nawet w żywot najdalszy: Muszę trwać przy mojej wierze, Bo ona mnie jedna strzeże, Słońce nadzieją roznieca, Słońcem w męczeństwie oświeca... I to jest moja poetycka droga. |
Ale miejcie nadzieję, bo nadzieja przejdzie z was do przyszłych pokoleń i ożywi je; ale jeśli w was umrze, to przyszłe pokolenia będą z ludzi martwych. |
Jam jest posąg człowieka na posągu świata. |
| Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem
niosą oświaty kaganiec; A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, Jak
kamienie przez Boga rzucane na szaniec! |
Polska Winkelriedem narodów |
Żem dla ojczyzny sterał swoje lata młode; A póki okręt walczył – siedziałem na maszcie; A gdy tonął – z okrętem poszedłem pod wodę… |
Wallenrodyczność czyli wallenrodyzm [...] Wprowadził pewny do zdrady metodyzm. |
Szli krzycząc: "Polska! Polska" [...] Wtem Bóg z Mojżeszowego pokazał się krzaka, Spojrzał na te krzyczące i zapytał: "Jaka?" |
Z mego życia poemat - dla Boga. |
Pośród niesnasków - Pan Bóg uderza W ogromny dzwon, Dla Słowiańskiego oto Papieża Otwarty tron. Ten przed mieczami tak nie uciecze Jako ten Włoch, On śmiało jak Bóg pójdzie na miecze; Świat mu - to proch. |
Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy. |
| Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy, a drugie pół dla szczęścia
zachowa. |
Strofa być winna taktem, nie wędzidłem. |
Dziwne, że się ludzie boją Ludzi jak Boga i więcej niż Boga. |
Kobieta rodzi się gwiazdom podległa i kwiatom. |
Nie używałem leków i lekarzy, O! moi bracia, chcąc pozostać z wami, Ale się tłukłem z wichrem i z falami Pytając czasu: która moc przeważy? |
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci, Słuchaj - bo to są najlepsi poeci. |
Pozwoliłam, abyś mnie miłował. Nie pozwoliłam, abyś mnie znieważał. |
| Pawiem narodów byłaś i papugą. |
O Polsko! póki ty duszę anielską Będziesz więziła w czerepie rubasznym. |
Na twoim czole z przerażeniem czytam Ostatni stopień wszystkich nieszczęść - nudę. |
O takiej chwili, ach, dwa serca płaczą, Jeśli coś mają przebaczyć - przebaczą, Jeżeli o czym zapomnieć - zapomną. |
Wszystko przez Ducha i dla Ducha stworzone jest, a nic dla cielesnego celu nie istnieje. |
Trochę w tej mowie niegramatycznościów. |
Copyright © Juliusz-slowacki.prv.pl